Aankomst
Gisteren, de 3. April dus, kwamen Elli en ik in Newark (zie hier voor de preciese locatie). We waren behoorlijk moe na 6uur vliegen en moesten daarop ongeveer anderhalf uur in een eeuwige lange rij staan voor immigration. De zaal was erg warm. Groot gebouw. 2 musjes vlogen er in rond. Toen we aan de beurt kwamen moesten we ons visum (ESTA) niet laten zien, maar we moesten wel onze fingerafdrukken laten scannen en een foto laten maken. Het paste goed bij de gigantische reklame-posters die bij de trappen naar de hal hingen: daarop zag je een gezicht van iemand, in het kader van een soort facial-recognition-scanner, met daaronder de text "Protecting our Nation one Face at the time!" en daarna iets van "join bordersecurity". De Douanier was gelukkig vriendelijk, vroeg alleen naar even waar we naar toe wilden op vacantie en liet ons toen doorlopen.
Vervolgens hebben we onze bagage opgehaald en zijn toen via allemaal behoorlijk ouderwetse, 60-jare halletjes met allemaal tapijt-vloeren een behoorlijk lelijke station hal ingelopen. Daar hebben we geprobeerd een simkaart uit een automaat te kopen, wat prima ging, alleen hebben we volgens mij geen handige kaart gekocht, want eeeeh, nu hebben we een nummer uit Estland? Right. Volgende keer toch gewoon de iets duurdere simkaart halen bij de balie. Maar goed, simkaart doet het, dus we kunnen er in ieder geval mee verder. Gelukkig was trouwens ook het WIFI op het station en vliegveld ongelovelijk goed. Had je volgens mij meteen mee kunnen gaan streamen. We hebben het meteen gebruikt om een paar hanige apps te downloaden, zodat we onze weg naar New York vinden konden... want: Newark is niet New York. Newark light in New Jersey. Waar blijkbaar Einstein een tijdje lang les heeft gegeven en gewoond heeft, want er hingen overal posters van hem rond.
Na heel wat gezoek hebben we toen een "AirTrain" gevonden: een Monorail! Dat ding deed me een beetje denken aan een onschuldigere versie van "Blain the Mono" van Stephen King (The Dark Tower).
Met dat ding reden we hoog boven het oerlelijke vliegveld door grijze hemel, de regel kletste tegen te ruiten. De architectuur was behoorlijk lelijk overal en alles stond vol geparkeerd met massas van autos.
Na 15min monorail kwamen we op Newark Airport Station aan. Daar liepen we vervolgens naar een erg lelijk stationetjes, wat de Fallout 3 vibes in me nog wat versterkte. We waren opezoek naar platform A. Dat was lastig, want we stonden op platform 2 en er waren nog platform 3 en 4. We zagen een vriendelijk oogende meneer staan en vroegen hem of hij wist waar dat was. Na wat rondlopen kwamen we er achter dat er geen platform 1 was maar wel een A. Ik vertelde waar wij naartoe wilden en toevallig moest hij precies dezelfde kant op! Hij kwmam net uit Noorwegen verteld hij, was daar aan het langlaufen voor een week, woonde eigenlijk in Canada maar was nu direkt naar New York gekomen om zijn dochter te bezoeken, die net een kindje had gekregen. Hij bracht ons helemaal naar ons station aan de Franklin Avenue. Daar hadden we geluk mee, want we moesten het metro systeem hier leren kennen: plotseling begrepen we waar die enge metros in all die Amerikaanse zombiefilms, of bijvoorbeel in the jocker in Gotham City, vandaan komen! Omdat het zoveel geregend had stond de metro trouwens ook deels onderwater.
Eenmal aangekomen bij Franklink aventue moesten we nog een stukje door Brooklyn lopen snachts. Veel arme mensen op straat, de meeste zwart. Armoede is hier zichtbaar. Onderweg kwamen we ook nog een spooky kerkje tegen.
Om ongeveer 19:30, dus iets van 02:30 Nederlandse tijd, kwamen we toen eindelijk bij Ayla aan. Een studentenhuis, waar we een bedje kregen, en waar we begroet werden door een dikke poes genaamd "Poo" wat een afkorting is voor "Pushkin."
Echt lekker slapen kon ik echter niet. Elli wel natuurlijk, die slaapt als getrainde verpleegster ter allen tijden overal doorheen. Er was veel lawaai op straat, reden allmaal hele grote dikke oude trucks rond, steeds politiesirenes... Sochtend om 4uur ben ik maar even gaan douchen en om 08:30 ben ik toch maar echt opgestaan en heb ik dit verhaaltje even getiept. Een huisgenoot van Ayla heeft net koffie voor me gemaakt. Buiten loop een man over straat en sleept een kapotte ijskast achter zich aan.